WB-masterstudent Pieter Intjes dacht dat hij één fluitje dronk in Diepzat op de reguliere borrel. Hij bleek uiteindelijk in de elfbierentocht beland te zijn, ruim elf keer zoveel consumpties.

Veel bierdrinkers werken maanden naar een elfbierentocht toe, inclusief voorbereidingen, duurtrainingen en voedingsschema’s. Pieter Intjes, masterstudent werktuigbouwkunde, besloot vlak voor de tocht naar Diepzat te gaan voor één fluitje. ‘Maar er bleek gratis Weizen te zijn en zo’n halve liter laat je toch niet aan je neus voorbijgaan. Ik bleef dus al iets langer dan ik bedoeld had’.

Stempelkaart
Maar naarmate de eerste slokken vorderden, merkte Intjes dat het niet helemaal klopte. De mensen om hem heen dronken wel heel rustig voor een borrel in Diepzat. ‘En iedereen had dobbelstenen bij zich, dat is ook niet gebruikelijk. Bovendien duurde het heel lang voordat iemand aan het rad ging draaien.’

Precies op het moment dat Intjes besefte dat er echt iets verkeerd ging, zag hij dat de anderen allemaal stempelkaarten hadden. ‘Ik liep dus in het deelnemersveld van de elfbierentocht.’

Hij bedacht zich geen moment en besloot om vol voor de elfbierentocht te gaan. ‘Ik moest toch richting de VB. Wat moet je anders doen? Rond Beneden Peil kwam ik nog een bekende tegen, waar ik even mee kon babbelen. En de vele mensen en muziek langs de kant helpen je er echt door’.

Weinig gegeten
Zo maakte Intjes dus totaal onverwacht zijn debuut op de elfbierentocht. Of dat voor herhaling vatbaar is? ‘Dat weet ik nog niet, maar blijkbaar kun je meer dan je denkt. Met een tijd van 2 uur en 12 minuten ben ik dik tevreden. Bij de drinkpunten deed ik even rustig aan, om het pils goed binnen te krijgen. En ik had vooraf ook weinig gegeten, dus nam ik overal waar het kon tussendoor even wat nootjes mee. De ongezelligheidsruimten waren echt op het tandvlees, maar het is me gelukt.’

Dit artikel is geschreven door gastredacteur H. Brood. Ook een leuk artikel? Mail ons: redactie (at) flutnieuws.nl